Las przy wejściu do gór Shinyamamori

Jest to dosyć przyjaźnie wyglądający, przejrzysty i jasny las. Jednak czasem można napotkać na niebezpieczne zwierzęta i magiczne bestie. W centrum lasu znajduje się niewielkie jeziorko, w którym podobno mieszkają wróżki. Dominują tu głównie drzewa liściaste. Często można spotkać krzewy z owocami. I tymi pysznymi, oraz pysznie trującymi.

Fanny resztkami sił przedarła się przez gałęzie i schodziła z drzewa aż wstąpiła na ziemię
-Udało się..HAA!
W końcu padła placami na ziemię ze zmęczenia. Pierwszy raz od dawna była tak zadowolona i uśmiech z gęby nie znikał. Cały ten wysiłek był tego warty.
W końcu mam... a... O_O  Nagle zauważyła, że żeń szeń znikł z jej ręki. Szybko podniosła się
i rozejrzała. Zauważyła 10 metrów dalej zwierzę, przypominające wiewiórkę, która uciekało z ukradzionym kwiatem. Fanny aż zbladła. Nie zdążyła odpocząć i już wstała gonić wiewiórę, zapominając całkowicie o tym, że jej kompas został na konającym dziobaku.
Była pod presją, bo szansa na  zrobienie elixiru, który tyle lat wyczekiwała, mógł przerzednąć  w tak błahy sposób.
Kuuusooo.. kso kso kso kso! Oddawaj mi to pieprzony chomiku!
W końcu dobiegli do miejsca, gdzie niedaleko jest jezioro. Przyśpieszyła tempo, i rzuciła się na wiewiórę z nadzieją, że ją złapie.

Wiewiórka dawała z siebie wszystko, aby umknąć Fanny, lecz zręczność dziewczyny wydała na gryzoniu wyrok.
-AAAAAAAAAAAAAAA!- usłyszała krzyk. W jednej ręce trzymając zdesperowaną wiewiórkę za ogon, a w drugiej żeń-szeń w bezpiecznej odległości, spojrzała zza krzaka w stronę jeziora.
Na ziemi siedziała mała dziewczynka, najprawdopodobniej młodsza od samej Fanny. Przyodziana była w podarte łachmany. 10 metrów od niej stała para. Kobieta była bardzo skromnie ubrana, odsłaniając dużą część brzucha, biustu i nóg. W ręku miała bicz. Obok niej stał facet w zielonym ubranku i z zielonym kapelusikiem na głowie, miał rude włosy. Na łydkach mieli tatuaże gildii Shumertsaa.
-Nie fikaj smarkulo!- kobieta strzeliła w powietrzu biczem- Jak myślisz? Nie planowałam tego, ale może sprzedamy ją w Kreuz za ładną sumkę, haha!
Mężczyzna pokiwał głową z uśmiechem na ustach.
-Nigdy nie mnie dostaniecie, śmierdziele!- krzyknęła dziewczynka i podniosła się, była cała obolała- Teraz czekam na mamę, aż wróci do Erebonii. Ale sama też dam radę. Będę silną wojowniczką i obronię i rodzinę i wszystkich!- wstała i zaczęła biec.
Mężczyzna zdjął kapelusz i z kapelusza wyleciała tęcza, która zagrodziła dziewczynce drogę. Przebiegł po niej mężczyzna i mała znalazła się między dwojgiem.

Po zobaczeniu ich, chciała odruchowo usta zamknąć ręką w milczeniu, ale trzymała ADHDowską wiewiórkę. W końcu przechwyciła kwiat i puściła zwierze wolno, które uciekło gdzieś na drzewo. Na jej czole zaczęły spływać krople potu.
huuh... nie zauważyli mnie... ale co tu robi taka mała dziewczynka? Niedobrze, chyba chcą ją porwać. Nie mam szans z nimi! Pomyślała Fanny.
Ponadto przeciwnicy wyglądali na silnych a po ostatnich wydarzeniach, wołała już nie igrać z "fartem".
Ostatecznie wycofała się i zaczęła uciekać w stronę, gdzie upadła.Fanny w połowie drogi zatrzymała się i schyliła twarz, którą miała zasłoniętą włosami. Widocznie tamta dziewczynka przypomniała jej o kimś z przeszłości. Po drodze zaczęły męczyć ją myśli:
I po co to wszystko było? Nie potrafię nikogo uratować! Zasługuję tylko na śmierć! Ale jak umrę...To co się stanie z Nią? A jak ją uratuję, i znów będzie w niebezpieczeństwie? Czy warto poświęcać życie? Ktoś będzie w stanie ochronić moją najlepszą... . Nie! Nie mogę tak myśleć!
Od początku źle robię. Musiała na własnej skórze odczuć bezradność, ale dzięki temu, ocknęła się.
Zielonowłosa dziewczyna przebrała poważniejszą minę i ruszyła pewniejszym krokiem dalej. Wyglądała, jakby coś w środku ją zmieniło.
Ujrzała w końcu ptaszysko, które zraniła.
Wybacz mi, zabrałam wam coś, co musicie strzec. Spojrzała na ranę z dozą żalu. Ptaszysko było zmęczone, więc odpowiedziało jej tylko wściekłym wzrokiem. Fanny wyjęła kompas wbity w ranę. Nie wyglądała na głęboką, więc z tutejszych rosnących roślin opatrzyła rany na tyle ile mogła, ale potrzebowało jeszcze opatrzenia specjalisty.
Potrzebuję twojej pomocy, w zamian znajdę Ci medyka, który opatrzy rany, a potem oddam ci żeń szeń.
Fanny miała zamiar polecieć znów na ptaszynie, po wyjaśnieniu sytuacji  i wspólnie z indykiem (tym razem bez sterowania z przymusowym bólem) zaatakować tamtych ludzi, którzy chcieli porwać dziewczynę. Jakby się udało, mogłaby pomóc małej.

Ps. fajnie by było mieć zwierzątko (nic nie sugeruję)

Kiedy Fanny zbliżyła się do ptaka, ten zaczął machać nerwowo jednym skrzydłem. Kiedy jednak dziewczyna zaczęła do niego mówić, zaczął się powoli uspokajać. W jego oczach był strach i wściekłość, ale się uspokoił. Raz już został przez nią pokonany. Tym razem był w jeszcze gorszej pozycji, lecz ona mu nie groziła.
Fanny zabrała jego kompas, a ten obniżył kuper, aby mogła wejść, ale odwrócił obrażony dziób w drugą stronę i skrzeknął pospieszająco.
Dziewczyna odetchnęła z ulgą i weszła na większe od siebie ptaszysko. Ono wzbiło się po chwili w górę. Co jakiś czas przekręcało na bok głowę. Widocznie rana dawała mu się we znaki.

Mała dziewczynka cofnęła się od zagradzającego jej drogę faceta. W tym momencie kobieta machnęła biczem i ten obwiązał małą, krępując jej ruchy.
-Puszczaj mnie natychmiast ty brzydka babo w kiczowatym stroju kowbojki!- wrzasnęła wściekła dziewczynka, wypowiadając i dobierając słowa zupełnie niepodobnie do małej dziewczynki.
-Zamknij się ty mała suko.- kobieta dużo mocniej zacisnęła bicz na małej. Dziewczynka zawyła z bólu.

Fanny nadleciała na miejsce zbrodni. Kazała dziobakowi przeciąć bicz, żeby uniemożliwić jego użycia. Ostrożnie gdzieniegdzie planowała przybliżyć się i atakować szponami na rozkaz, lub w przypadku ataku na Fanny, użyć sztyletu i odlecieć, żeby znowu nadlecieć i zaatakować do skutku.
Próbując chwycić dziewczynkę szponami, materializowała zebrane z drzew gałęzie w ostre szpile i celowała w rozbójników.

Ptaszysko na polecenie Fanny spróbowało przeciąć bicz. Bicz się nie przeciął, ale uchwyt prawie wyleciał z rąk kobiety.
-Co u diaska? Ptasi jeździec, czy co?- wrzasnęła kobieta.- Zajmij się nią!- rozkazała towarzyszowi, dalej trzymając dziewczynkę biczem.
-Un...- odpowiedział z uśmiechem mężczyzna. Fanny wyprowadziła kolejny atak w dwójkę wrogich czarodziejów, razem z ptakiem. Lecz ten zaczął się nagle w powietrzu szarpać i dziewczyna spadła na ziemię, cudem nie łamiąc sobie nogi. Widocznie brakowało jej umiejętności fachowych do poskromienia zwierząt i bestii. Mężczyzna zanim zauważył, że dziewczyna spada, wyprowadził atak w stronę ptaka. Zdjął kapelusz, z którego wypłynęła tęcza. Trafiła ptaka i została tak w powietrzu, wystając z kapelusza, sprawiając, że ptaszysko zamarło w bezruchu w locie.
Fanny spadając zmaterializowała małe sztyleciki, które wycelowała w kobietę, ta, żeby móc uskoczyć, puściła bicz i zrobiła szybki unik w tył.

(Fanny -10 MM)

Fanny zabrała upuszczony bicz i zmaterializowała na ostrą broń. Miała dość niefortunny kształt ale powinna była przebić skórę. Musiała jak najszybciej zatrzymać ataki kapelusznika. Nie lekceważyła też kobiety, mimo, że nie ma już broni, mogła inaczej zkontraakakować.
Nawet nie dyskutowała z nimi, żeby zostawili dziewczynkę w spokoju, tylko starała się jak najszybciej zaatakować, zanim znów kolejny ruch wykonają. W szybkim tempie wskoczyła w stronę wroga i starała się zabrać lub przebić kapelusz. Z całych sił używała szybkie go ruchu.
Była gotowa nawet odciąć im koniczyny lub inne części ciała, że by unieruchomić wroga lub spowolnić wrzucając do jeziora ich i znokautować kapelusznika, który więzi ptaszynę.
Chciała spróbować uratować dziewczynkę i uciec z nią w bezpieczne miejsce.

Kobieta skamieniała, gdy zobaczyła, że jej cenny bicz zamienił się w krzywy sztylet.
-Jak.. jak to?!?!
Dziewczynka wtedy została oswobodzona i szybko pobiegła za Fanny.

Fanny rzuciła się na kapelusznika, ten został zmuszony do wykonania uników, przez co uwolnił się Dziobak, który natychmiast zaatakował kobietę.
Kapelusznik dobrze się bronił przed atakami Fanny, ale w pewnym momencie w jego twarz uderzył kamień.
-A masz cuchnący zgredzie!- wydarła się z daleka dziewczynka- HAJA!- krzyknęła i przybrała bohaterską pozę.
Fanny to wykorzystała i zraniła go głęboko w rękę. Ten oddalił się szybko, krwawiąc. Spojrzał ze wściekłością na dziewczyny. Chciał zaatakować jakimś czarem, lecz wtedy... po prostu zamienił się w słup lodu.
-Proszę, proszę.- wszystkich dobiegło ciche klaskanie. Spojrzeli w stronę źródła. Kilkanaście metrów dalej na skale siedziała kobieta z niebieskimi włosami, ulizanymi do tyłu i spiętymi w średnio wysoką kitkę. Miała na sobie biały strój z niebieskimi wykończeniami i niebieskie wysokie buty.
Kobieta z nielegalnej gildii zatrzęsła się i wycedziła z przerażeniem przez zęby:
-Y...y... I...Ice Lady!- rzuciła się do ucieczki, zostawiając swojego kompana na pastwę losu.
Kobieta ze spokojem na twarzy zeskoczyła ze skały, zamachnęła się i rzuciła w stronę uciekającej czarodziejki łańcuch, który wyglądał jakby był cały z kostek lodu. Oplótł ofiarę i ta padła bezbronna na ziemię. Rzut był bardzo szybki i celny. Łańcuch leciał z dużą prędkością.
Podeszła do zamrożonego kapelusznika i poklepała lód.
-Dzięki za pomoc młoda damo, jestem twoją dłużniczką. I ta mała chyba też.- wskazała palcem na dziewczynkę.
Przyjrzała się wisiorom magów.
-Tak jak myślałam. Członkowie gildii Shumertsaa.- wyciągnęła z kieszeni piękną odzankę i powiedziała pewnym i mocnym głosem- Hosoka Hyougen, Drugi Dowódca Dywizji Magicznej Policji,- i dodała słodziutkim głosem, unosząc palec wskazujący do góry- znana i kochana Ice Lady! kyun <3
-Cholera... - wymamrotała leżąca kobieta.
Ice Lady klasnęła w dłonie- Dobrze chłopaki, wychodźcie, zabieramy ich ze sobą!- za drzew wyszli wojownicy Magicznej Policji, należący do oddziału Ice Lady.
-Dzięki, mogę wiedzieć jak się nazywasz?- skierowała się do Fanny.

(Fanny, kolejne -10 do MM, plus 3 PD za dobrą akcję)

-Uhum..Fanny... Kiedy oni się zjawili?'
Po formalnościach, z zaangażowaniem, zanim odejdą, spytała:
-Czekajcie! Macie tutaj jakiegoś medyka? Indyk potrzebuje pomocy, zanim stanie się daniem głównym dla wilków. Zaczęła niepewnie szukać po kieszeni Ików, żeby zapłacić w razie opatrzenia koguta. [co chwile inaczej nazywam tego kuraka hahahahhaa] gdyby się udało, mogłaby już oddać żeńszenia i z głowy mieć dziobaka.
Dopytała dziewczynki, czy wie gdzie wrócić. Dość kłopotliwe byłoby dalej się zajmować zajmować nią.

Ice Lady pstryknęła palcami.
-Indriel! Proszę, pomóż.
Podszedł mężczyzna w białej szacie z teczką w ręku.
-Proszę, opatrz tę biedną kaczkę.- wskazała na Dziobaka- Jestem ci to winna.- uśmiechnęła się do Fanny. Mężczyzna przystąpił do opatrunku, ówcześnie łagodząc wybuchowy temperament Dziobaka.

-Hmm...- przytknęła mała dziewczynka palec do ust w zamyśleniu- Mam gdzie wrócić! Bo sama pilnuję domu, dopóki mama nie wróci! Popłynęła statkiem na Baria Haato! Ma tam do załatwienia dużo spraw, które pomogą mi i jej. Jeśli ona się tak stara, też muszę dać z siebie wszystko! I nauczę się bić tak jak ty! Moja najlepsza bohaterka!- rozłożyła ręce, żeby przytulić Fanny- będę wtedy w stanie obronić i mamę i siebie.

assou? Nim zdążyła wysłuchać do końca dziewczynki, już zawracała.
Nagle obraz zaczął jej się zamazywać przed oczami. Wszystko zaczęło się rozdwajać, potem roztrajać, aż urwał jej się film i zaliczyła glebę.
Okazało się, że przeciążyła organizm i już opadła z całych sił. Oby tylko siedzące Bastery w krzakach nie wykorzystały sytuacji.

Fanny obudziły wstrząsy i i stukotanie. Otworzyła delikatnie, wciąż mrużąc, oczy. Zobaczyła nad sobą błękitne niebo. Poczuła, że leży na czymś miękkim, był to ciepły koc.
-O, wygląda na to, że już się obudziłaś. Spałaś wiele godzin. Twój Dziobak nie chciał cię odstąpić na krok, aż w końcu padł ze zmęczenia, więc wzięliśmy go ze sobą.- Ice Lady wskazała na wóz jadzący za nimi. One też jechały wozem drewnianym. Były ciągnięte przez wielkie zwierzęta zaprzęgowe.
-Nie wiem gdzie mieszkasz, ale właśnie jedziemy na drodze między Chibaną a Asendar. W sumie niedługo będziemy już przejeżdżać koło Asendar, ale się nie zatrzymujemy i jedziemy prosto do Merkurii, wysiądź sobie kiedy będzie ci pasowało.- puściła oczko i wróciła do pisania raportu.

(MM Fanny się zregenerowało w pełni, ale jest jeszcze lekko zmęczona fizycznie. Jeśli już zdecyduje gdzie chce wysiąść, to tam przeniesiemy ją do odpowiedniego tematu.)

chce do amayoshinogiseigosmokonanakoasuki!!!!!!! ale niech zalatwia sprawe z smokiem pa

(jeśli Fanny chce iść do Chibany to lepiej niech teraz rusza, bo jak spała to już ją minęli a tak po zejściu z wozu po kilku godzinach tam dojdzie dojdzie dojdzie)

ok

Fanny podziękowała za opiekę i zeskoczyła z wozu, aby dotrzec do Chibany, a za nią bez skrzeku żalu, zeskoczył Dziobak i podążył z obrażoną miną za dziewczyną.
Fanny z/t do https://yaranaika.forumjap.com/t68-obrzeza-chibany#642