Obrzeża Chibany

Obrzeża miasta Chibana. Znajduje się tu tylko kilka, odległych od siebie, małych chat i pola, oraz zaczynają niewielkie lasy. Widać też rozciągające się drogi. Te prowadzące do Asendar i te w stronę gór Shinyamamori.

Shin i Deiraera d/t

Cały zdyszany Shin w końcu dobiegł do odległego, bezpiecznego miejsca. Ściągnął z siebie czar szybkości, ale postanowił go pozostawić jeszcze przez jakiś czas na Giseigo, aby w razie problemów dała radę uciec.
Zsunął z głowy kaptur, okazując spoconą głowę, położył powoli otwartą klatkę na ziemi i stanął metr od niej, po czym osunął się ze zmęczenia na ziemię.
Spojrzał w stronę smoka.
-No idź! Jesteś wolny!- krzyknął delikatnym głosem- Czemu się zawahałeś? Nie zależy ci na wolności?- uderzył pięścią w ziemię a jego głos zaczął się załamywać- Niewolnictwo, odbieranie komuś wolności, poniżanie niewinnych...- po jego policzku spłynęły łzy- to najobrzydliwsze rzeczy! Wynoś się z tej klatki, to nie miejsce dla ciebie! Szanuj swoje skrzydła, symbol wolności! Słyszysz?! Jazda! I jeśli choć raz jeszcze ulegniesz oprawcom, to obiecuję, że tego pożałujesz, z mojej ręki. Idź po wolność, rozumiesz?!

Zostaw mnie cholero! możesz odlecieć. Już dziękowałam za pomoc kurde!
Dziobak podbiegał co chwile do uciekającej od niego Fanny. Mimo prób odpędzeń, ten ciągle chodził za nią, przybierając pozy rodem sfochanego kota, za zabranie mu dywanu do drapania.
Fanny tak była zajęta odpędzaniem kuraka, że nie zauważyła białowłosego chłopaka z klatką na która... potknęła się i upadła niefortunnie...
Ile razy  jeszcze bede upadać!!!O_O'

Giseigo d/t

Giseigo zatrzymała się. Stanęła w rozkroku, pochylona trzymając się za kolana i łapała oddech. Rozejrzała się. Dzięki swojemu wyczulonemu słuchowi zdawało jej się, że Shin pobiegł gdzieś w te strony. I miała rację. Z jakieś 3 metry przed sobą zobaczyła Shina klęczącego na ziemi przed klatką, w której cały czas był smok. Shin krzyczał.
Skierowała się w jego stronę, gdy nagle... niewiadomo skąd wypadła zielonowłosa dziewczyna z... kurczakiem? - Giseigo stanęła zbita z pantałyku - i wywaliła się o klatkę (w sensie Fanny). Ten widok był tak absurdalny, że zaczęła chichotać, a potem chichrała już w najlepsze i podeszła do tego dziwnego zbiorowiska składającego się z płaczącego Shina, smoka w wywróconej klatce, dziewczyny leżącej na tej klatce i kurczaka, który okazał się dziobakiem, dziobiącym dziewczynę.
- Sio! A kysz kysz! - odpędziła ptaszysko i wyciągnęła rękę ku dziewczynie, żeby pomóc jej wstać.
Następnie poprawiła klatkę i spojrzała na znajdującego się w środku smoka. To samica - zauważyła.
- Nie bój się, maleńka. Możesz spokojnie wyjść. Spójrz sama - zrobiła gest ręką pokazując na Shina i na dziewczynę - czy oni wyglądają na niebezpiecznych? No dalej, odwagi! Jesteś wolna!

Patrzyła ze strachem na tego chłopaka, który krzyczał, że niewolnictwo jest złe. Problem w tym, że nie rozumiała tego słowa. Cofnęła się bardziej w głąb klatki, tracąc resztę wolnej przestrzeni za sobą.
Nagle poczuła, że się wywraca. Dziewczyna się potknęła o jej klatkę. Pisnęła donośnie ze strachu i chciała umknąć stąd. Jednakże widok kolejnej osoby ją zniechęcił. W dodatku przybyło jakieś ptaszystko!
Wielkie ptaszystko, większe od człowieka. Jeśli chodzi o to... dostrzegła kolejną dziewczynę.
No nie! Kolejny człowiek!
Przymknęła ślepia, gdy czarnowłosa zbliżyła się doń i wyciągnęła ręce w jej kierunku. Czekała na nieprzyjemny dotyk, ale to nie nastąpiło. Czuła jednak, że klatka jest poprawiana.

Usłyszawszy spokojny głos, uchyliła nieco oczy. Miał naprawdę kojący dźwięk.
Czekaj. Oni chcą, bym wyszła?! Ale przecież nie dam rady, jestem za mała!
Zawahała się mocno i skuliła nieco. Po dłuższym czasie, widząc, że oni cierpliwie czekają, uznała, że nie chcą zrobić jej krzywdy. Zatem z ociąganiem podniosła się i postąpiła parę kroków, ciągnąc nieco za sobą niewyćwiczone skrzydła.
- Dziękuję... - wydukała z trudem.
Kilkanaście dni wśród ludzi nauczyło ją ich języka. Jednakże nie korzystała z niego z obawy, że jej los stanie się gorszy.

Shin nie dowierzał jak można było zepsuć tak ckliwą chwilę.
-Nie wiem kim jesteś ty mały, zielonowłosy poczochrańcu...- zacisnął pięść w powietrzu, ale zamilkł, gdy zobaczył idącego za nią wielkiego ptaka, a po chwili dołączyła też Giseigo. Już sam nie wiedział co się dzieje.

Przyglądał się tylko sytuacji w milczeniu.
Uśmiechnął się mimowolnie, gdy zobaczył wychodzącego z klatki smoka.
-Mówisz, że to samiczka? Dobra dziewczynka...- pochwalił smoka.
A gdy usłyszał jej głos...
-Hę? To smoki mówią?

- Umiesz mówić! '0' - zawołała z zaskoczeniem Giseigo. Niesamowite! - pomyślała i uśmiechnęła się szeroko, ale zaraz mina jej zrzedła, gdy przyjrzała się smoczycy. Jej skrzydła zwisały luźno, bezczucia, jakby nie należały do swojej właścicielki.
- Twoje skrzydła! - odruchowo wyciągnęła rękę, ale od razu ją cofnęła. - Są w kiepskim stanie- oznajmiła już spokojniej. Zastanowiła się nad czymś.
- Wiem! Skoczę do sklepu kupić jakąś maść rozgrzewającą, powinna pomóc na zastane stawy i mięśnie. Poczekaj tu na mnie - powiedziała do smoka.
- Przypilnujcie, żeby nic złego się nie stało - rzuciła do Shina i do nieznajomej (którą skądinąd wyglądała jakoś znajomo... ale Giseigo nie miała teraz czasu się nad tym zastanawiać).

Ściągnęła płaszcz ten od bezdomnego i pobiegła chwilowo do sklepu
(z/t ale zaraz wróci xD)

Gadający smok! O_O Pewnie kupę kasy warty! Rozkrzyczała entuzjastycznie, ale w odstraszający sposób Fanny. (nieświadomie) Nie rozumiała sytuacji, więc zepsuła wszystko.
W takich chwilach jest niestosowne wypowiedzenie czegoś takiego, więc przydałoby się skarcić ją XD

Shinowi drgnęło oko.



Wstał, zrzucając z siebie czarną szatę.
-Ty to robisz specjalnie, nie?- zapytał ze wściekłością dziewczyny- Bo chyba nie można być tak głupim z natury?!- drugie oko też zaczęło mu drżeć.
-Nie dam się sprowokować...- rzucił, a żyłka na skroni napompowała się widowiskowo.
Stanął między smokiem a Fanny.
-Ani kroku w jej stronę.- wycedził przez zęby.

d/t
- Wróciłam! - Giseigo przybiegła machając uniesioną ku górze kupioną maścią.
- Co tu się do cholery jasnej dzieje?! - spojrzała z niedowierzaniem na Shina, który patrzył wrogo na dziewczynę, zasłaniając smoka. Dziewczyna wyglądała za to jak dziecko, które coś przeskrobało i czeka na karę. Brunetka potrząsnęła głową, wzdychając.
- Nie mam pojęcia, co wam jest, ale nie mam czasu się wdawać w wasze bójki.
Podeszła do smoka i kucnęła.
- Popatrz, mam coś dla ciebie. Maść rozgrzewająca, powinna pomóc Twoim skrzydłom. Wystarczy posmarować tą maścią i powinny się regenerować. Oczywiście nie wzmocnią się po jednym posmarowaniu, ale nabiorą trochę życia. Trzeba smarować regularnie i jednocześnie ćwiczyć i po kilku dniach Twoje skrzydła powinny być już tak silne, jak winny być skrzydła smoka.

Shin spojrzał z podziwem na dziewczynę.
-Giseigo, ty to się znasz na takich sprawach, co nie? A! Swoją drogą, jeszcze ci nie podziękowałem za pomoc w akcji, gdyby nie ty, nie udałoby mi się wybiec ze smoczycą z targu.- westchnął głęboko- chyba już przez pewien czas nie chcę tam wracać, haha!- widać, że był zadowolony z obrotu spraw.

- Nie ma za co - machnęła ręką. - Było ryzykownie, ale i zabawnie. No ale w końcu jak to mówią: jest ryzyko, jest zabawa. Szkoda, że Foe tego nie widziała... gdziekolwiek polazła. Cóż, będzie żałować, że sobie poszła.

Fanny z obrzydzeniem spojrzała na rozradowaną "parkę" i powiedziała do Shina:
-Heee? Chcesz się bić? Z dupy jeża powodów szukasz zaczepki!
Normalnie Fanny  by walnęła czołem w czoło jak Dzikie jelenie, które biją się rogami, gdyby nie fakt, że jest za niska, więc tylko wychyliła odruchowo wyżej głowę z rozwścieczoną miną i założonymi rękoma.
Ptaszyna miała minę "No właha"! I wydawała się być gotowa w każdej chwili na dziobnięcie w razie ataku na Fanny.
Zerknęła jeszcze raz kątek oka na smoka:
Pfff...to małe gówienko więcej jak 1 ików nie będzie warte, pewnie nawet nie umie latać. Po co komu smok, na którym nie da się latać. hłehłe Dodała z wrednym uśmieszkiem.
Nie wiedząc, że smoki nie służą do latania...
-Swoją drogą..Foe...gdzie ja to słyszałam? O.ó

-Przegięłaś...- Shin dobył tarczy i dwu mieczy, krótkiego i długiego- wynoś się stąd zielonogłowy pokurczu, albo ugotuję cię w rosole z twojego kuraka!!

P..pokurczu?!! Fanny wyjęła zmaterializowany wcześniej w kieszeni sztylet.
Skoro tak... szykuj się na... I po chwili zaczęła wykonywać atak na Shina.
(amaaap owstymaj ichh i daj rozeeejm heelp)

- W TEJ CHWILI PRZESTAŃCIE, ALBO WASZE TYŁKI POZNAJĄ CO TO JESIEŃ ŚREDNIOWIECZA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Giseigo wbiegła między Shina a dziewczynę.
- TY! Pozwalasz sobie na zbyt dużo! - krzyknęła do dziewczyny.
- A TY! - fuknęła na chłopaka - Rozumiem Cię, sama mam ochotę jej przywalić, ale się kur*a potrafię powstrzymać! To nie jest coś, nad czym można stracić panowanie! Ale jeśli nie przestaniecie, to przywalę Wam obu po równo!
Odwróciła się ponownie do zielonowłosej:
- Lepiej nas nie prowok... Zaraz, chwila... Co mówiłaś wcześniej? Coś o Foe? - Giseigo przestała krzyczeć zdumiona.
Nagle coś w jej głowie zaskoczyło, jakiś przebłysk myśli. Wyciągnęła rękę i wskazała palcem wskazującym na zielonowłosą '0'/
- CHWILA! CZY TO PRZYPADKIEM NIE TY UJEŻDŻAŁAŚ PTAKA W GÓRACH SHINYAMAMORI?!

AAAAA!! krzycząca laska w górach! To ty się tak wydzierałaś zboczona kobieto! O_O Ocknęła się Fanny wykrzykując też z wskazującą ręką na Giseigo.
A...Fo...Foe..Foeilgwecośtam... Znasz ją? Zrobiliście jej coś? Spojrzała z podejrzeniem na (według niej) wyrywczego i szukającego powodu do walki Shina.

Kiedy ludzie się kłócili, skorzystała z okazji. Nieco się oddaliła od nich, ale nadal była w zasięgu ich wzroku. Z żywym zainteresowaniem obserwowała drobne zamieszanie. Jednakże słowa zielonowłosej nieco jà uraziły.
Kupę kasy...
To nie były miłe słowa. Na samej licytacji słyszała coraz wyższą cenę za nią samą.
- Przestań...cie, proszę - warknęła, a przynajmniej próbowała. To brzmiało bardziej jak pomruk, aniżeli warkot.
Po chwili wydała z siebie niesłyszalne westchnięcie i zerknęła na czarnowłosą, która przyniosła ze sobą maść rozgrzewającą.
- Maść?

- Z-z-zboczona?! (>////<) To Ty tam byłaś! Ty się ukrywałaś za skałą! Aaaaaaaaaaa!!!! - Giseigo z tego wszystkiego zaczęła się targać za włosy, więc gdy usłyszała smoka, wyglądała dość dziwnie z włosami sterczącymi na wszystkie strony. Ale przynajmniej się uspokoiła (w miarę) i przeniosła uwagę z dziewczyny na smoczycę.
- Słucham? A, tak. Maść. Jak chcesz możesz ją wziąć, ale... poradzisz sobie sama? Czy pomóc Ci posmarować?
Cały czas zerkała z ukosa na zielonowłosą.

Shin stał jak wryty, nie mając w ogóle pojęcia o co chodzi.
-Powiem tak... idę zaraz coś wszamać, odpocząć, żeby mi się siły zregenerowały i jestem gotowy na misję.- powiedział to zupełnie bez emocji, a jego twarz nie miała żadnego wyrazu.

Spojrzała na dziewczynę, potem na swoje łapy. Jej ślepia rozwarły się szeroko, kiedy zdała sobie sprawę, że nie poradzi sama.
Ale... ktoś ma mnie dotykać...?
Zerknęła na czarnowłosą dziewczynę ze strachem

He? Co mu się stało?(w sensie smoku) Ocknęła się Fanny
Ktoś jej skrzydła podciął? Fanny zadowolona z odejścia Shina poszła do Ptaszyny, który miał jeszcze sporo bandaży i rozcięła, podając Giseigo kawalek materiału.
Masz. do mnie widać nie ma zaufania. Co z resztą jest normalne. Mam zawsze złą aurę XD

- Ojej, dziękuję - Giseigo nie spodziewała się tego po dziewczynie, ale widocznie źle ją oceniła. Nie ocenia się książki po okładce. Wzięła bandaż i trzymając go w jednej ręce, a w drugiej maść powiedziała do smoczycy:
- Nie bój się. Spróbuję opatrzyć Cię najdelikatniej jak potrafię, lecz nie obiecuję, że nic nie zaboli, bo troszkę może boleć. W razie czego... - rozejrzała się. - O, już wiem!
Zdjęła swoją pelerynę i owinęła ją sobie wokół lewej ręki. Potem wskazała na nią i powiedziała:
- W razie czego nie krępuj się i gryź, jeśli uznasz, że to pomoże Ci rozładować stres i ból. Nic się nie przejmuj, mam przyspieszoną regenerację, a zresztą nie umrę od tego, więc jest ok. To jak? Zgadzasz się na opatrunek?

Zawahała się, słysząc słowa dziewczyny. Po chwili odwróciła głowę w bok, unikając patrzenia nań.
- Okej... - mruknęła niemal niesłyszalnie.
Tak naprawdę to nie skakała z radości. Wszystko się ściskało w niej. Naprawdę się bała jakiegokolwiek dotyku, bo kojarzył się jej jedynie z bólem.

(Masz bardzo rozpraszający podpis XDDD)

Giseigo nie czekając na większe zaproszenie, zaczęła opatrywać smoczycę. Wszystko to robiła w milczeniu, koncentrując się na wykonywanym zadaniu. Jej wyćwiczone (w graniu na kamyczkach xD) palce muskały leciutko i zwinnie delikatne skrzydła, gdy smarowała je maścią i owijała bandażem. Po kilku minutach wstała i otrzepała ręce.
- No! Gotowe! Wygląda przyzwoicie - oceniła swoje dzieło.


(Wiem xD ahahahahah xD)