Tereny Parku Asendar "za płotem"

Zarośnięty obszar, bardziej przypominający mały las, niż park. Raczej nikt tu się nie zapuszcza. Niby nikt nic tu niebezpiecznego nie spotkał, ale można zabłądzić, albo kostkę zwichnąć przecież...

(d/t) Dobre trzy godziny minęły od momentu, kiedy ostatni kursujący dzisiaj pociąg przybył do stolicy, a osóbka która z niego wysiadła wciąż nie dotarła do swojego celu. Foe patrzyła na otaczający ją teren ze zwątpieniem. Jeszcze całkiem niedawno pełna energii pędziła przed siebie, by jak najszybciej znaleźć się w siedzibie swojej upragnionej gildii, a teraz? Teraz była tu, w tym przerażającym, zarośniętym miejscu. Słońce zaczynało zachodzić, a dziwny park z każdą minutą wyglądał coraz bardziej niebezpiecznie.
- Świetnie. Wygląda na to, że znowu się zgubiłam... - mruknęła dziewczyna sama do siebie. - Na dodatek nie ma tu nikogo kogo mogłabym zapytać o drogę.
Dziewczyna z impetem kopnęła najbliższy kamień, aby dać upust emocjom, przy okazji potykając się i lądując majestatycznie w wielkiej kałuży błota. Głośne westchnięcie było jedynym komentarzem na jaki się zdobyła.

Ała! Krzyknęła Fanny. Właśnie ktoś ją obudził rzucając kamykiem, gdy ta drzemała pod czereśnią. Wstała i szła w kierunku dziewczyny z różowymi włosami. -  Szukasz guza? - spytała z podirytowaniem. Fanny akurat, gdy mogła w końcu się wyspać, obudził bolący dosłownie guz na głowie. Jest to bardzo niemiła pobudka

Och nie, przepraszam, wszystko w porządku? - zapytała Foe podnosząc się i otrzepując brudną od błota sukienkę, po czym nie dając dziewczynie szansy na odpowiedź dodała: - Wybacz, po prostu.. błądzę tutaj już chyba godzinę, właściwie to nie mam nawet pojęcia jak się tutaj znalazłam. Nie wiesz może jak trafić do siedziby gildii Hotaru no Hikari? Zaczyna się robić ciemno, a nie chciałabym nocować w takim miejscu jak to.. nieco tu strasznie. - Ach, tak w ogóle to jestem Foe - uśmiechnęła się przyjaźnie do nowopoznanej towarzyszki.

Hotaru no Hikari? Czego tam szukasz? Lepiej, żeby dziewczynki takie jak ty się nie wplątywały w tarapaty z tymi cwaniakami. - Rzekła z jeszcze z przysypanym wzrokiem. Dość dziwnie wyglądała wypowiadając te słowa, gdyż była niższa niż i mniej uzbrojona niż jej rozmówczyni.
Wiedząc, że raczej nie udzieli odpowiedzi lub wyruszy i tak, udzieliła wskazówki:
- Do Hotaru no Hikari jeszcze kawał drogi. Musisz iść  na zachód, a robi się już ciemno. Nic o tej porze z transportu nie kursuje. Zważając, że już się ściemnia, nie zdążysz dotrzeć tam przed nocą. Wyruszam tam przed świtem, więc tobie też proponuję gdzieś obóz rozbić i wyruszyć za dnia. - Doradziła, po czym odwróciła się i zaczęła iść do miejsca w którym została obudzona.

Pół dnia.. faktycznie wielka ta stolica!
- Um.. czekaj! - zawołała po chwili. - Skoro też tam idziesz... czy... czy to znaczy, że jesteś jedną z tych słynnych czarodziejek z gildii, o których piszą w gazetach? Gyaaah! Ja to mam szczęście! Uratowana z opresji przez potężnego maga, na dodatek takiego ślicznego! A potem ona pomaga mi dostać się do gildii i zostajemy przyjaciółkami na całe życie, w mangach zawsze tak się to kończy! - mówiła Foe, teraz bardziej już do siebie niż do spotkanej dziewczyny.

Prz..przyjaciółki? Fanny nieco wybiło, to o czym mówiła Foe, ale odpowiedziała:
Wolę działać na własną rękę. Im mniej osób jest wplątanych, tym lepiej. Czy w Ty w ogóle w dobrym miejscu wysiadałaś? Jeszcze nie jesteśmy w stolicy. Do niej jeszcze daleko. Wzięła z ekwipunku mapę i pokazała miejsce w którym aktualnie są. Było przez chwile słychać tylko dźwięk cykad.

- Och. Tak czy tak mogłabym do Ciebie dołączyć? Razem zawsze raźniej. - odparła niezrażona odrzuconą propozycją przyjaźni. - No i wciąż nie poznałam Twojego imienia...

Kiedy dziewczyny w dobre się socjalizowały, dzień chylił się ku końcowi.
Znajdowały się w... tej gorszej części parku. Gdzie właściwie park się dawno skończył i zaczął las.
W krzakach nieopodal coś zaszeleściło. Coś większego niż wiewiórka...

-"ehh"..- Wzdechła Fanny. - "Nic na to już nie poradzę. Możesz zostać ze mną. Tylko nie plotkuj przypadkiem po nocach o cholera wie czym!''
Po chwili, słońce już całkiem zaszło. Noc tylko podkreśliła niebezpieczność miejsca.

- Yay! - pisnęła z zachwytem. Po chwili jednak ściszyła głos. Zauważyła. Może nawet nie to coś samo w sobie - po prostu jakiś cień, który przemknął tam zaraz obok, jakiś ruch między drzewami.
- Od początku nie podobało mi się to miejsce... Widziałaś to? - szepnęła przykucając na ziemi. W zasadzie nie byłaby zbyt zmartwiona, w końcu, jeśli to jakiś dzik, czy coś w tym rodzaju, bez problemu by sobie z tym poradziła - gdyby miała ze sobą swoje strzały. Wyruszając tak się spieszyła, że zostawiła kołczan gdzieś po drodze, a co komu po łuku bez strzał? Trzymała go jednak kurczowo z naciągniętą jak do strzału cięciwą i wypatrywała dalszych znaków życia stworzenia.

"Może się tu jakiś wilk pałętać a nawet dwa, nic nam nie zrobią." Powiedziała pewnym tonem i wskazała na ognisko, a ogień przecież odstrasza zwierzęta.
"I co chcesz zrobić z tym łukiem? nawalać po głowie w razie zagrożeń"- Wyśmiała.

Fanny naśmiewała się z Foe. Ale Foe była przekonana, że coś widziała. W "pełnej" gotowości czekała na owe "coś". W końcu wytężając wzrok zauważyła w oddali sylwetkę postaci ubierającej... majtki...
Fanny z tej odległości w ciemnościach nic nie widziała.
Postać najwyraźniej nie wiedziała, że ją aktualnie widać.

W oddali rozległo się wycie wilka. Przeciągłe i smętne.

Foeil zignorowała kąśliwą uwagę koleżanki. A więc nie tylko dzikie zwierzęta, ale jeszcze zboczeńcy grasowali w tym dziwnym lesie. Foe nie wiedziała nawet, co gorsze, choć w zasadzie zwierzątka potrafią być całkiem miłe... a jeśli nie, to zawsze można by było chociaż zrobić z nich kolację, a tu?
- Kto tam jest?! Pokaż się! - krzyknęła, bardziej w nadziei, że postać spłoszy się i ucieknie, niż rzeczywiście wykona polecenie. Łuk pozostawał w gotowości.

Fanny wzięła z ręki Foe łuk i trzasnęła nim ją o głowę. " Wiesz co? To może mieć jednak zastosowanie na głupców"- Powiedziała z uśmieszkiem na twarzy.
-"Nie wydzieraj się tak, jeśli serio ktoś tam jest, trzeba najpierw zbadać czy to wróg, czy zwykły przechodni i najlepiej z zaskoczenia zaatakować zanim on to zrobi"- Pouczyła Fanny różowowłosą dziewczynę, którą nadal traktowała jak dziecko.

Postać słysząc głos Foe zakłopotała się, zaczęła nerwowo chrząkać, aż w końcu zaczęła zbliżać się wolnym krokiem do dziewczyn. W końcu można było ją dostrzec. Wysoki, szczupły mężczyzna, z niedokładnie założonymi, za szerokimi spodniami i dziwnym pagórkiem w "tym miejscu". Twarzy nie było widać. Była zasłonięta słomianym kapeluszem, spod którego wystawały poczochrane, srebrzyste włosy. W obu dłoniach trzymał... igłę, wielkości włóczni.
-A więc... szukacie gildii Hotaru No Hikari...?- zaśmiał się grubym, męskim głosem.

Gdyby nie to w jakiej sytuacji się znalazły dziewczyna poznałaby zupełnie inną stronę Foe. Jeśli ta czegoś naprawdę nie lubiła, to właśnie dotykania jej najcenniejszego skarbu bez pozwolenia, ale teraz była zbyt przerażona by o tym myśleć. Trochę więcej zaufania i ten frajer już byłby unieszkodliwiony, a teraz był zbyt blisko i zapewne zdążył już zauważyć jej łuk. Cóż... co prawda jeśli byłby zwykłym człowiekiem wciąż mogłaby liczyć na efekt zaskoczenia i trochę szczęścia, ale z tą swoją wielką igłą i srebrnymi włosami zdecydowanie na zwykłego nie wyglądał. Foe zaczęła pomału się cofać.
- Rozumiem, że w takim wypadku masz lepszy pomysł jak to rozwiązać - zwróciła się zduszonym głosem do Fanny, nie spuszczając jednak wzroku z mężczyzny.

Fanny nie skomentowała Foe, tylko od razu prosto z mostu spytała faceta w kapeluszu:
-"czego szuka taki pierdziel jak ty w takim miejscu?" Spytała z groźnym wyrazem twarzy. Schowała ręce do kieszeni i czekała na ewentualny ruch wroga.

-Widzę, że trafiłem na kobietę z jajami.- zaśmiał się.
Spojrzał na Fanny i skierował pytanie do Foe.
-To twoja córka?

Przejechał dłonią po swojej srebrzystej igle.
-Jeśli myślicie o wstąpieniu do gildii Hotaru No Hikari, musicie wygrać ze mną pojedynek... oni nie przyjmują słabeuszy... wy dwie kontra ja.- uniósł lekko głowę, tak, że kapelusz odkrył jego usta, które oblizywał z pasją.

Zawiał chłodniejszy wiatr.

Fanny odruchowo osłoniła Foe ciągle trzymając rękę w prawej kieszeni. Po czym szepła jej: "spokojnie mam nóż w kieszeni, zaatakuje go w odpowiednim momencie"

Choć zapewne nie to było zamiarem mężczyzny, to Foeil poczuła się urażona jego wypowiedzią.
Czy ja naprawdę wyglądam tak staro?
Co prawda była ona troszkę wyższa od kompanki, ale ze swoją pyzatą twarzą, kokardkami we włosach i w różowej ( choć teraz może bardziej brązowej od błota ) sukience wyglądała o wiele bardziej dziecinnie od niej.
Z drugiej strony... jeśli ten dziwak jest pedofilem, to chyba nic mi nie grozi! - pomyślała i od razu poczuła się nieco lepiej.
- Jasne, zrozumiałam - odparła krótko.
Z jakiegoś powodu, z pewną siebie Fanny przed sobą dziewczyna czuła się zupełnie bezpiecznie. Mimo to Foe była pewna, że zwykły nóż na niewiele się tu zda, zacisnęła więc mocniej dłoń na łęczysku, gotowa by w razie czego pomóc towarzyszce.

-A więc postanowione... pojedynek...- mężczyzna zrzucił kapelusz za siebie. Wiatr poniósł go trochę dalej,  na krzaki.
Ukazała się pełna twarz faceta. Młoda, szczupła, zwyraźnymi kościami policzkowymi. Jego srebrne oczy błyszczały z szalonej ekscytacji, idealnie współgrały z uśmiechem. Cofnął się kilka kroków w tył. Wziął igłę do jednej ręki. Drugą wyciągnął przed siebie.
-Tetsu no ito...- wymamrotał swoim głębokim głosem. Pojawiła się przed nim wijąca się stalowa nić, którą nawlekł na igłę. Była proporcjonalnych rozmiarów co do igły.
-Jak będziecie grzeczne, to potem wam uszyję seksowną bieliznę- roześmiał się lubieżnym śmiechem.

-"Foiel, uciekaj! Będziesz tylko zawadzać! Dam rade sama!"- Wykrzyknęła Fanny z wyrazem twarzy, który nie wskazywał na to,że poradzi sobie z nim, wręcz można było wyczuć aurę pewnego rodzaju strachu. Widać było, że przeciwnik to nie byle kto, ale Fanny zwykła walczyć w pojedynkę, więc tym bardziej chciała, żeby jej towarzyszka uciekła.

Fou spojrzała na dziewczynę z wyrzutem. Cała ta bohaterska aura, która jeszcze przed chwilą ją otaczała i zachwyt w oczach Foeil w tym momencie zupełnie zniknęły.
Jak ona może w ogóle sądzić, że zostawię ją samą z tym przerażającym kolesiem! Ale jeśli myśl o tym, że musi dodatkowo mnie chronić miała być dla niej ciężarem...
Rzuciła dziewczynie ostatnie niepewne spojrzenie i pobiegła w stronę lasu. Bynajmniej nie była ona osobą, która zostawiłaby przyjaciółkę w tarapatach, schowała się więc za którymś z drzew i pilnując by na pewno nie było jej widać ( miała w tym całkiem sporo wprawy, w końcu każde zwierzę spłoszyłoby się gdyby zobaczyło ją czającą się z łukiem ) czekała na odpowiedni moment by wkroczyć do akcji. To było najlepsze wyjście, dzięki temu Fanny nie musiała sie o nią martwić, a ona wciąż mogła ją osłaniać.

Mężczyzna parschnął śmiechem z pogardą.
-Koleżanka wzięła Twoją "prośbę" zbyt dosłownie, co?
Rozstawił szerzej nogi, jakby do czegoś się przygotowywał. Złapał mocniej nić, na którą nawleczona była wielka igła. Funny nie widziałaby wiele, gdyby nie światło z ogniska.
Zamachnął się, i trzymając nić rzucił igłę w stronę Fanny. Igła pędziła szybko i przez celowe poruszanie nicią trudno było przewidzieć tor lotu igły.