Stare boisko

Stare, puste, gdzie nie gdzie błotniste boisko. Niczym się nie wyróżnia. Czasem dzieci przychodzą tu grać i się bawić, a czasem magowie trenować...

Sylia szybko po drodze wpadła do akademika i się przebrała. Miała ma sobie teraz białą, krótką spódniczkę z czerwonym wykończeniem, białe tenisôwki i koszulkę z misiem. Swoje długie włosy spięła w luźny kuc. Stanęła na przeciwko dziewczyn, Nanako i Asuki.
-No, no... ciekawy zbieg okoliczności. Dwie panienki z dwu różnych, sławnych klanów. Hiyama... słyszałam, że coś przykrego wydarzyło się twojej rodzinie. Czy to może nie twoja rodzina, tylko dalecy krewni? Nanako, podobno zniknęła jedna z księżniczek klanu Osaka, wiesz coś o tym?- uśmiechnęła się i wyciągnęła wyglądający na ciężki, duży wachlarz. Rozłozyła go.
-Coś mi mówi, że jesteście dzielne. Ale muszę was sprawdzić. Nie musicie się powstrzymywać, pokażcie na co was stać. Wy przeciwko mnie.- jej ton na koniec ze słodkiego, stopniowo nabierał brawury a w jej oczach zobaczyć było można iskierki.

(d/t) Asuka nie była pewna czy powinna wyjawić wszystkie informacje. Uznała, że dalsze ukrywanie swojej przeszłości nie ma sensu.
-Cóż widzę, że wieści szybko się rozchodzą. Skoro już magowie gildii wiedzą to pewnie i połowa Erebonii także. Tak jestem jedyną ocalałą dziedziczką rodu Hiyama z Baria Haato. Nie chcę nic więcej o tym mówić - odpowiedziała. Miała złe przeczucia widząc Sylię. Wyglądała tak jakby już trochę czasu nie walczyła, aczkolwiek miała doświadczenie.
-Nanako chyba nie ma innego wyjścia i musimy ją pokonać, lecz coś mi mówi, że nie będzie to łatwe - powiedziała i zaczęła przygotowywać się do walki.

Nanako zerknęła z powątpiewaniem na Sylię i rzekła:" Na co gildii informacje skąd jestem? Po prostu życie księżniczki jest nocne. " po czym odwróciła się do towarzyszki: "Asuka, tak? Czym najlepiej się posługujesz? Bo moja magia jest ograniczona zasięgiem do dwóch metrów. No i mam sztylet jak juz pewnie zauważyłaś. Ja powiedziałam swoją technikę, żeby było ciekawiej. Lubię wyzwania, heh. Ty nie musisz zdradzać jak nie chcesz, nic to nie zmieni na tym poziomie.

-Cóż, chyba nie muszę ukrywać przed tobą moich umiejętności. Akurat się dobrałyśmy. Moja magia nie pozwala niemal wcale na atak z dystansu - odpowiedziała Asuka. Była świadoma, że pokonanie przeciwnika jest teraz priorytetem. Nie miała pieniędzy i mieszkania, dlatego dołączenie do gildii zapewniłoby jej przynajmniej podstawowe rzeczy potrzebne do życia.
-Jak widzisz jestem nie uzbrojona, jedynie te proste ciuchy, które z resztą widziały lepsze dni. Umiem przywoływać przedmioty, lecz z moim poziomem nie są to potężne bronie, a ich dłuższe utrzymanie jest problematyczne - dodała szeptem, by nie zdradzić Sylii swoich umiejętności. Nie lubiła walczyć, lecz od tej walki zależeć miało jej dalsze życie w Erebonii.

-Nanako- zaśmiała się Sylia- masz charakter!
Przyjrzała się szeptającym coś dziewczynom.
-Bardzo dobrze! Poznajcie się. Taktyka, drogie panie, jest niezbędna, żeby spełnić misję, pokonać wroga, czy...- tu na chwilę zamilkła i dodała po chwili przyciszonym głosem- uratować życie bliskiej osoby...
Stojąc w miejscu, wzniosła obiema rękoma wielki wachlarz do góry.
-Widzę, że nie zamierzacie wykonać pierwszego ruchu, a więc pozwólcie...- wachlarz wzięła w jedną rękę, drugą opuściła do poziomu obfitych piersi, jej włosy wzbiły się w powietrze, trzepotały jak szalone wokół głowy- kaze no biimu, strumień powietrza!- ledwo widoczny strumień powietrza cisnął w stronę dziewczyn, pędził szybko, niczym... wiatr...

Asuka widząc, że Sylia postanowiła rozpocząć walkę, nie czekała aż dokończy pierwszy ruch. Chwyciła Nanako i próbowała odskoczyć w prawo. Miała przeczucie, że atak będzie miał charakter dystansowy, więc nie ma sensu go odbijać.

Nanako odskoczyla razem z Asuka: "tak jak myslalam, uzywa wachlarzu do walki"
Nie czekajac na ruch na nastepny ruch przeciwnika wyjela sztylet i pobiegla bezposrednik w strone Sylii. Czekala az sproboje uniknac lub zaatakowac, wtedy odskoczyla by w bok i proboje zaatakowac ognista kula.

Asuka widząc jak Nanako wyjmuje sztylet sama postanowiła się uzbroić. Przywołanie sztyletu, wyszeptała i oto w jej prawej dłoni pojawił się sztylet. Oczekiwała na koniec ataku swojej towarzyszki, by zaatakować, gdyż mogła przypadkowo zadać cios nie tej osobie co trzeba.

100MM - 10MM = 90MM

-Dobry refleks! I współpraca.- podsumowała Sylia widząc udany unik obu czarodziejek.
Podążyła wzrokiem za nadbiegającą Nanako.
-Odważne posunięcie...- złapała mocniej swój wachlarz, cały czas stojąc w miejscu.
-Kaze no kizu, rany wiatru!- machnęła trzy razy wachlarzem i wydobyły się z niego tym razem znacznie szybsze powietrzne pociski, przypominające ostrza.
Nanako ominęła zręcznie dwa, jednak trzeci drasnął ją w prawe udo, pozostawiając szypiącą ranę, jak od ostrza, na szczęście niewielką. Niestety atak ten spowodował, że zatrzymała się nie mogąc nadal dosięgnąć Sylii swoją magią. Teraz znajdowała się od niej 5 metrów.
Asuka, znajdująca się około 15 metrów od Sylii, znów znalazła się w niebezpieczeństwie. Trzy ostrza powietrzne pędziły w jej stronę, ponieważ znajdowała się w prostej linii ataku za Nanako.

Asuka widząc pędzące ostrza pobiegła wprost w kierunku Sylii. Ostrza spróbowała uniknąć poprzez szybkie uskakiwanie w bok i dalszy bieg. Jej planem było szybkie uderzenie sztyletem po minięciu ostrzy, lecz nie wiedziała czy plan się uda. Po drodze zobaczyła ranę Nanako zawahała się, lecz po chwili kontynuowała natarcie z myślą, że pomoże jej jak tylko upora się z ostrzami i Sylią.

Nanako szybko wstawała po każdym dotychczasowym draśnięciu i walczyła dalej, broniąc się i unikając ataków przeciwnika, szepnęła Asuce: Postaraj się zaatakować wtedy, jak używa mocy wiatru, ja również będę sztyletem walczyć. Niestety kuli ognia nie mogę użyć, gdy ona używa wiatru, ponieważ zadziała to jak kontratak- rozumiesz, wiatr wzmacnia ogień, a jej wiatr w naszą stronę leci, chyba, że znasz sposób, w którym ataki zawrócą w jej stronę, wtedy nie dość, że samą siebie zaatakuje, to wzmocni mój ogień który powinien skutecznie Sylię podpalić.

Po zanim Asuka jej odpowiedziała, Nanako wyczuła moment w którym przeciwnik nie atakuje i użyła kuli ognia starając się trafić Sylię.
100MM - 10MM = 90MM ( dobrze?XD)

Asuka zręcznie uniknęła powietrznych ostrzy. Było jej też łatwiej, bo nie były wymierzone bezpośrednio w nią. Sylia przygotowała się na obronę przed szarżą Asuki, lecz w niespodziewanym momęcie Nanako wystrzeliła w nią ognistą kulą. Niestety wciąż była za daleko, aby dosięgnąć atakiem Sylię. Sylia jednak nie wiedząc o tym osłoniła się automatycznie swoim wachlarzem. W tym momęcie straciła z oczu Asukę, która pojawiła się tuż przyniej i bez namysłu zaatakowała sztyletem.
-Niech to..! Aero swing!- wokół niej zawiał mocny wiatr, który wzniósł ją do góry i wystrzelił jak z procy 10 metrów dalej. Słychać było rozdzieranie ubrania. Asuka zadrasnęła Sylię.
-Uh, uh... widzę, że przestałyście się już bawić... także pozwólcie... Powietrzny filar!!- uniosła obie ręce do góry, zerwał się potężny wiatr, który tuż przed nosem Sylii formował się w trąbę powietrzną wielkości drzewa.

Asuka widziała formującą się trąbę powietrzną. Wiedziała, że pozostanie w jej zasięgu skończy się wciągnięciem i wyrzuceniem kilka metrów dalej.
-Nanako musimy się ukryć! - wykrzyknęła jednocześnie szukając miejsca do ukrycia się. Po chwili zobaczyła niewielkie wgłębienie terenu. Albo jest to jaskinia i będę mogła się skryć z Nanako w jej wnętrzu, albo jedynie wgłębienie, pomyślała i bez zwłoki udała się w tamtym kierunku przy okazji wskazując to miejsce swojej towarzyszce.

90 - 2 = 88MM

Nanako przyjęła do wiadomości słowa Asuki. Biegła wraz z nią w stronę jaskini.

Dziewczyny podbiegły szybko do miejsca, w którym miały nadzieję się skryć. Niestety zamiast jaskini zastały jedynie bardzo płytkie wgniecenie w ziemi, które oczywiscie nie uchroniło ich przed małym tornadem Sylii. Wyrzuciło obie dziewczyny daleko w różne strony. Spadły z hukiem na ziemię.
Sylia sapała ze zmęczenia.
-Koniec. Wygląda na to, że wygrałam. Przepraszam...uff..uff... za siniaki, które pewnie zaraz wam się pojawią. Wszystko z wami w porządku? A więc tak... nie jest tak źle u was ze współpracą, jednak musicie nad tym jeszcze pracować. Jednak rozumiem, że po pierwsze, nie znacie się jeszcze, a po drugie, wasza magia dopiero co wykiełkowała i trudno dostosować do tego konkretną taktykę, zwłaszcza na takim pustym polu jak tutaj. Nie pozostaje wam nic jak tylko się doskonalić. Jednak bardzo się starałyście i macie duże umiejętności. Jesteście bardzo zręczne jak na świeżaki. Przez to trochę się zmachałam. Widzę, że w Asuce budzą się jakieś cechy lidera, a w Nanako jest zalążek taktyka. Jednak widać, że nie macie dużego doświadczenia. Trudno, zdobędziecie je na misjach. Podeszła do dziewczyn i nałożyła na nie wisiory z symbolami gildii Hotaru no Hikari. Ostatnio dużo nowych osób dołączyło. Starajcie się, a zajdziecie daleko w naszej gildii. Ale pamiętajcie, najważniejsze, to nieść pomoc tym, którzy sami sobie nie potrafią pomóc, a chcą!
Wyciągnęła z kieszeni dwa małe pojemniczki z maścią.
-Proszę, użyjcie tego, a wasze rany powinny szybko się zagoić, w jakieś dwie godziny maksymalnie. Jesteście wolne. Ja idę się zrelaksować, a potem pomyślę co dalej. Powodzenia dziewczęta!- uśmiechnęła się serdecznie, dygnęła z gracją i ruszyła w swoją stronę.

Po zakończeniu walki Asuka odwołała swój sztylet wykonując w powietrzu dziwny symbol zbliżony kształtem do klucza wiolinowego. Usiadła pod jednym z okolicznych drzew i zaczęła wcierać maść od Sylii w obolałe miejsca. Obawiała się izolacji społecznej, ale też nie przepadała za rozmawianiem z tyle co poznanymi osobami. Teraz należę do gildii. Może to nieco pokrzyżować moje plany, ale być może w ten sposób mój plan się powiedzie i zdołam go wykonać o wiele wcześniej - pomyślała.
Uznała, że tym razem zrobi wyjątek i przynajmniej podziękuje swojej towarzysce za wspólną walkę i współpracę.
- Dzięki, bez ciebie nie byłoby to za przyjemne spotkanie. Ja jeszcze zostanę tutaj, nie lubię zbytnio hałasu - powiedziała w stronę Nanako z zauważalną sennością w głosie. Nie minęło więcej jak kilka sekund i Asuka usnęła pod drzewem.

Jestem wdzięczna za lekcję Sensei , oczywiście będę się rozwijać. Asuka, zawsze uważałam, że nie lubię współpracować, ale gdy poznałam ciebie, uświadomiłam sobie, że z kimś o takich przywódczych zdolnościach jestem w stanie lepiej walczyć. Mam nadzieję, że się jeszcze spotkamy.

Nanako przyjęła maść, ale nie wiadomo nawet czy użyła jej, bo od razu po treningu wyruszyła przed siebie.
-Współpraca?... Szepnęła do siebie patrząc w stronę nieba
Widocznie Nanako idzie teraz do kogoś, gdzie może bardziej rozwinąć swoje umiejętności.

Minęło kilka godzin. Asuka obudziła się i zaspanym wzrokiem rozejrzała po okolicy. Nie była pewna dlaczego leży pod drzewem niedaleko starego boiska. Szybko jednak oprzytomniała, gdy poczuła na szyi ciężar wisiora. No tak, wciąż nieco bolą mnie mięśnie po walce z Sylią. Ciekawi mnie gdzie udała się Nanako. Nic tu po mnie, wygląda na to, że jest wczesny poranek. Lepiej udam się do gildii - pomyślała i skierowała się w stronę budynku gildii.(z/t)